วันเสาร์ที่ 23 กันยายน พ.ศ. 2560

🌸 อิงจันทร์ไว้โอบใจ : บทที่ 6 (2)



จะขอนำมาลงเป็นตัวอย่าง 50% นะคะ 
นิยายแต่งจบแล้วค่ะ โหลด eBook ได้เลยนะคะ
บทที่ 6 (2)

          "สะมาเต๊อะ..พ่อเฒ่า.. ไหนล่ะ? ที่พ่อเฒ่าว่าไว้ว่าปีนี้เรา จะหนาวหนักแน่นอนไงล่ะ? นี่ก็ผ่านฤดูหนาวมาจะเดือนกว่า ๆ แล้ว ยังไม่เห็นมีวี่แววว่าลมหนาวจะโผล่หน้ามาทักสักกะแว้บ"
          "เอางี้" พ่อเฒ่าเกาหัวแกร๊ก ๆ .. สรุป
          "เดี๋ยวค่ำนี้ .. พวกสู ๆ ก็ขึ้นมารวมกันที่กระท่อมปู่กันอีก ครั้งก็แล้วกัน เดี๋ยวปู่จะทำให้พวกสูได้ยินคำตอบกันให้ชัด ๆ"
          ตกค่ำ ลูกเผ่าก็ขึ้นมารวมตัวกันก่อนเวลานัดหมาย
          ตู้วู้ววววววว์ .. ตื่นเต้น ๆ ๆ ๆ .. เอาล่ะเว้ย!! .. 
          สงสัยพ่อเฒ่าจะโชว์อภินิหาร ..ไสยศาสตร์ลึกลับให้เห็น แจ้งกันจะ ๆ ตา .. ก็คงจะครานี้ล่ะ!!!
          ใกล้พลบค่ำ .. ตะวันโพล้เพล้ยามเย็น .. ยังส่องแสงแดง
          ประตูกระท่อมเก่าคร่ำคร่าถูกผลักเปิดดัง .. ผลั๊วะ!! 
          พ่อเฒ่าเดินถือไม้เท้ายักแย่ยักยันออกมา กวาดสายตา อันเคร่ง ขรึม ดุ ด้วยวัยชราที่น่าเกรงขาม..แลผ่านไปยังเหล่า บรรดาลูกบ้านที่ลอบกลืนน้ำลายกันเอือกด้วยความยำเกรง
          ทั้งเด็กทั้งผู้ใหญ่ ต่างก็จับจ้องกันแทบตาจะไม่กระพริบ ตอนที่เห็นพ่อเฒ่า .. ล้วงมือเข้าไปในย่ามผ้าเก่า ๆ เพื่อเฝ้าดูแก
          งัด!! .. 
          โทรศัพท์มือถือที่พกติดตัวขึ้นมา ..
          ลูกเผ่ากระพริบตาปริบ ๆ เสียงครางกระซิบอื้ออึ้ง .. 
           'อ่ะ ปั๊ดติโธ๊!! .. พ่อเฒ่า!!'
          ควานหาโทรศัพท์ได้ พ่อเฒ่าก็เดินไปเปิดวิทยุเก่า ๆ ที่ นำมาวางเตรียมไว้ก่อนหน้า ก่อนจะกดโทรศัพท์..ต่อสาย..เพื่อ คุยกับใครบางคน
          "อัลโหล .. อัลโหล" 
          เสียงของผู้เฒ่าดังลอดออกมาจากวิทยุให้ลูกเผ่าได้ยินกันได้ถ้วนทั่ว 
          "ที่นั่น .. กรมอุตุนิยมวิทยาใช่ไหม?" 
          เมื่อฝั่งโน้นก็ตอบรับว่า 'ใช่ครับ .. มีปัญหาอะไรเกี่ยวกับ ภาพดินฟ้าอากาศ .. ให้สอบถามกันเข้ามาได้เลยครับ'
          "กระผ้มอยากจะรู้อ่ะคับว่า ... ปีนี้จะหนาวไหม?"
          "หนาวครับ .. หนาวหนักแน่นอนเลยด้วย" 
          ปลายสายยืนยันหนักแน่น 
          พ่อเฒ่ายิ้ม ..  ลูกบ้านอืออา .. อืออึ้ง 
          ..ก่อนจะ..
          "หนาวหนักแน่ ๆ เลยนะครับปีนี้ เพราะเมื่อสองสัปดาห์ ก่อนกับก่อนหน้าโน้น .. ทางเราส่องกล้องเห็นชัด ๆ เลยครับว่า ชาวเขาเผ่าลึกลับบนดอยสูงที่มีผู้เฒ่าอันขึ้นชื่อว่า หยั่งรู้ดินฟ้า อาศัยอยู่ ... จากที่เราสังเกตติดตามดู รู้แน่ว่าท่านคงสั่งลูกเผ่า ให้ขมีขมันเก็บกักตุนฟืนกันขนานใหญ่เชียวครับ ดังนั้น เราจึง เชื่อได้แน่นอนเลยว่า ฤดูหนาวปีนี้ที่บ้านเรา คงจะต้องเผชิญ กับความหนาวหนักอย่างแน่นอนกันเลยล่ะครับ"
          เกิดความเงียบ..กริ๊บ..ขึ้นในหมู่ชาวเผ่าอยู่ชั่วขณะ 
          ก่อนที่จะได้ยินเสียงกระซุบ .. หันหน้าไปกระซิบถามกัน เองในกลุ่มให้ดังหึ่ง ๆ
          "สู ๆ คุ้น ๆ ป่ะว่า .. ชาวเขาเผ่าลึกลับที่กรมอุตุฯเขาส่อง มาเห็นอ่ะ ..ใช่.. ชาวเขาเผ่าเดียวกะเผ่าเราหรือเป่าวะ?"
          ... (_ _)" ...
          (ปล. กรมฯนี้..ใช่สาขาเดียวกะที่มันบอกว่าดูแลระบบคอมพิวเตอร์ของ ทั้งประเทศ ..แล้วเรียกหมอผีไปรดน้ำมนต์ไหมอ่ะ..สู? // ชาวเผ่าขี้สงสัย)

          "ว้าว!! งั้นก็เป็นข่าวเยี่ยมเลยคะ คุณซันกับหนูฟร็องล่ะ คะ จะขึ้นมาด้วยไหม? คุณอิงค์มีเรื่องจะถามพี่ชายตัวแสบเสีย ด้วยค่ะ"
          "เห็นว่าจะไม่ค่ะ ตอนนี้คุณซันเธอวิตกจริตหนักมาก ๆ เลยนะคะ" 
          มารดาฉีกยิ้มจนตาเป็นรูปสระอิ ก่อนจะแกล้งทำมือป้อง ปากซุบซิบนินทาทั้ง ๆ ที่ไม่จำเป็นเลยสักนิดเดียว เพราะตอนนี้ ทั้งคุณพ่อคุณแม่ก็ไม่ได้อยู่ที่บ้านไร่กันสักหน่อยนินา
          "คุณชายนกยูงจอมโอ่ คุณอิงค์ก็รู้ ๆ อิทธิฤทธิ์อยู่ว่าขี้ หวง ..เนี๊ย!!.. ตอนนี้ก็ยิ่งออกอาการกางปีกฟูมฟักลูกห่านขี้เหร่ เมียของเธอจนน่าหมั่นไส้ไปเลย อย่างนี้เธอคงไม่ยอมกระดิก ตัวห่าง หรือยอมให้เมียเดินทางไกลหรอกแน่ ๆ ค่ะ งานนี้พูด เลยนะว่า หนทางเดียวที่คุณอิงค์จะได้เจอหนูฟร็อง ก็คงต้อง เดินทางกลับไปที่ไร่ ไปหาหนูฟร็องด้วยตัวเองนั่นแหละค่ะ จึง จะได้เจอหน้ากันได้น่ะ" 
          นินทาลูกชายเสร็จก็พอดีอิงจันทร์เห็นผู้เป็นบิดาเดินเข้า มาจูบขมับมารดาผ่านจอเล็กของเธอพอดี ก่อนที่หนุ่มใหญ่ที่ ยังคงดูสมาร์ทและเท่สุด ๆ ในสายตาของบุตรสาวจะส่งยิ้ม อบอุ่นทักทายมาให้ 
          "ว่าไงคะ? คุณลูกสาวตัวแสบ อากาศที่นั่นเป็นอย่างไร บ้าง ข่าวว่าปีนี้ที่โน้นจะหนาวเอาการ คุณอิงค์คงชอบใจ เพราะ ที่ภาคกลางสมัยนี้ไม่มีคำว่าฤดูหนาวให้ชื่นใจกันแล้ว นอกจาก ตอนดึก ๆ หรือตอนเช้ามืดของฤดูเท่านั้นจึงจะได้สัมผัสกันบ้าง แค่วันสองวัน"
          "ที่นี่ยังพอได้ค่ะคุณพ่อ แต่ตอนนี้ยังไม่หนาวมาก แค่ใน ตอนเช้า จะเริ่มมีกลิ่นไอของฤดูหนาวมาทักทายกันบ้างแล้วค่ะ ส่วนเช้านี้ก็มีหมอก .. ส้วยยยย .. สวย" 
          "แล้วกับคุณอาทิมโมธี่เป็นบ้างละคะลูก? คุณอิงค์ได้ไป ป้วนเปี้ยน หรือก่อกวนประสาทอะไรคุณอาเขาบ้างไหมคะ?"
          "หึ!!! ม่ายยยยย..เลยค่ะ คุณอิงค์เป็นเด็กดีจะตาย!! ... คุณพ่อคุณแม่ก็ทราบ" 
          หัวส่ายดุ๊กดิ๊ก จนเส้นผมอ่อนสลวยราวเส้นไหมสีน้ำตาล เข้มเกือบดำปลิวกระจาย 
          แว๊บเห็นใบหน้าเย็นชาบาก ๆ ผุดวาบขึ้นมาอีกจนได้!!

*(credit : ผู้เฒ่าแห่งสายลมหนาว : ที่ไรต์จำเขาเอามาเล่าเสริมเรื่อง อีกต่อหนึ่งให้พอเสริมอรรถรสนะคะ แต่ไม่แน่ใจว่าไปอ่านมาจากที่ไหน)
**********
ต้องการอ่านนิยายเล่มนี้เต็มเนื้อเรื่อง
หรือใช้คำค้นว่า
 อิงจันทร์ไว้โอบใจ - Mebmarket 


ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

🌸 อิงจันทร์ไว้โอบใจ : บทที่ 15 (2)

จะขอนำมาลงเป็นตัวอย่าง 50% นะคะ  นิยายแต่งจบแล้วค่ะ  โหล...